Het echte werk!

Nou vandaag is er een hoop gebeurd, eigenlijk is het begonnen op donderdag de 29^ste.

Want toen ben ik echt oprijs gegaan !!

Ik ben met de hele familie en Victor naar Schiphol gegaan en daar hebben we eerst nog wat gegeten en uiteindelijk ben ik dan toch maar gaan borden. Ging helemaal goed en ik kwam op tijd aan op London Gatwick, daar heb ik een kaartje gekocht voor de bus. Maar zo als ik eerder al had gezegd gaat er bij mij wel altijd wat mis, en hier begon het al, de bus kwam in een file en besloot dus maar om om te rijden, waardoor hij eerder aan kwam dan als hij in de file bleef staan maar later aan kwam dan gezegd. Dus ik kom aan op Heatrowrt blijkt dat mijn vlucht "over bookt" is en dat ik dus geen stoel heb, ze zouden me op de "stand-by" lijst zetten en dan mocht ik terug komen als de gate gesloten was want dan wisten ze of ik wel of niet een stoel zou kunne krijgen van iemand die er niet was, en om het goed te maken gaven ze me ondertussen al een coupon om wat lekkers te kopen. Vervolgens ging die vrouw uitleggen wat er ging gebeuren als ik niet mee kon, accommodatie en eten, maar toen vroeg ik wat er dan zou gebeuren met mijn "onward-flight". De vrouw kijkt me aan en begint weer even in haar computer te kijken en na 2 minuten zegt ze: ow er is nu al een stoel vrij wel in de "bisnus clas" maar daar mag je dan mee, dus toen had ik en een stoel en nog een betere ook, met veel been ruimte, avond eten en ontbijt en films. Ik heb dus ook niet zo veel geslapen.

Sorry, ik ben hier mee begonnen met schrijven bij Sean thuis, daar kom ik nog, maar het was zo gezellig dat ik geen zin had om me voor 20 minuten afgezonderde om dit te schijven dus ik maak het nu ondertussen 1 oktober af.

Na dat ik uit het vliegtuig kwam heb ik de Gouwtrain genomen en daar zou ik opgehaald worde. En dat was het 2e ding dat niet helemaal goed liep. Ik kwam 2 uur te laat aan in Joburg en ik maakte me dus zorgen dat Sean een vriend van "original" Gerrit-Jan, maar na 1 dag zeker ook al van mij, daar dus al 2 uur op mij aan het wachten zou zijn. Ik proberen hem te bellen (wat ook best een zoektocht is om een telefoon te vinden die je kunt gebruiken zonder betaal kaard of die je mag lenen), neemt hij niet op dus toen ben ik maar naar de afgesproken plek gegaan en maar daar was hij niet, nou kon dat mijn fout zijn wat er waren een aantal uit gangen maar ik wist niet waar ik dan naartoe moest, dus ik heb even aan een meisje gevraagd dat daar zat of ze me kon helpen. Nou alles wat ik van thuis heb gehoord van kijk uit in Joburg het is gevaarlijk, mensen bestelen je waar je bij staat, je word neer gestoken enz. helemaal niet waar. Dit meisje heeft me voor 45 minuten geholpen Sean te zoeken op verschillende uitstap punten, heeft hem ook geprobeerd te bellen. En ze was zo aardig ik heb een beetje met haar gepraat. Na een tijd kregen we Sean dan eindelijk aan te telefoon, bleek dat hij wat data door elkaar had gehaald en dacht dat ik de dag er na aan zou komen. En was dus naar Cape Town gegaan. Hij was geschokt en verbaast maar hij heeft toen zijn vrouw gestuurd, Julie. Dag gezegd tegen het meisje en zij gaf me toen een sleutel hanger gemaakt in Zuid-Afrikaanse stijl, ze zij dat ze het heel leuk vond me te ontmoeten en dat ik hier door maar aan haar moest blijven denken en dat het ook een teken was dat mensen uit Joburg heel aardig zijn.

Ben met Julie mee gegaan naar hun huis en heb daar een korte tour gekregen, en heb me even gewassen. Julie had mij al gevraagd wat ik graag wou doen, en we zijn dus een beetje door Joburg gegaan om het globaal te zien. We zijn met de auto door de sloppen gegaan, waar ze nu druk bezig zijn om alles op te knappen om er weer een betere buurt van te maken. Vervolgens zijn we een drankje gaan doen in een oude loods/bakker die dus helemaal was opgeknapt. We zijn naar zoo lake gegaan een soort groot park en daar hebben we nog geluncht. Zijn vervolgens naar wat ze hun dorp noemen, dit is een straat waar ze alles hebben waardoor ze daar eigenlijk niet weg hoeven en daardoor dus iedereen kennen. Zijn daar uit gegaan en ik heb daar nog wat gezellige Joburgers ontmoet. Thuis, en dit gaat jullie echt verbazen, heb ik.... spanrib gegeten! Ik ben nu al veranderd.

Volgende morgen ben ik met de trein terug naar het vliegveld gegaan en heb daar Jeffrey ontmoet, een andere vrijwilliger uit Nederland.

Aangekomen op het vliegveld van Zimbabwe moesten we nog een half uur wachten op ons visa omdat er maar een iemand was om ze uit te geven en die had geen haast kan ik je vertellen. Daar zijn we opgehaald door de follonteer-coordinator en zijn naar het park gegaan. Daar hebben we gelijk mee gekregen hoe het er aan toegaat met vlees uitladen, alles wat ik daar over kwijt wil is dat jullie blij mogen zijn dat je er niet bij was.

De computer viel weer uit dus ik heb het nog niet kunnen posten en nu is de elektriciteit uit dus kan ik niet uploaden, wat betekend dat ik waarschijnlijk dit pas morgen kan posten. Oké, maar het is nu dus al dag 2 we hebben vandaag het hele park gezien en vervolgens hebben ik en Jeffrey de composthoop opgeschoven, maar net voor dat het klaar was... raad maar. Waarschijnlijk fout, nee dan zit je in Afrika en dan begint het te regenen. Dus moesten we stoppen. We zijn toen in de "bar" met de vrijwilligers, het zijn er nu 4, 2 vrouwen een van 22 en een van 58 en Jef en ik een biertje gaan doen. Nu rond 8 uur hebben we nog steeds geen licht en dat duurt vast nog even.

Vandaag maandag de 3 hebben we weer licht en hebben we ook internet. Dus ik ga het nu poosten.

Verder hebben we vrij vandaag dus ik heb de hele dag een boek gelezen en ondertussen een egel tam proberen te maken, wat in houd gewoon met hem zitten zo dat hij aan je went. En met een baby leeuwtje ge knuffelt, en een volwassen leeuw uit ons huisje gezet, deze leeuw loopt los omdat hij vrij tam is maar hij is vervolgens door het hele park heen gelopen aangezien er wat deuren open zijn blijven staan en is vervolgens ons huisje in gegaan een heeft er flink wat troep gemaakt, Jef heeft haar uit het huisje gelokt en ik vervolgens weer naar haar kooi, spannend! Vandaag komt er nog een vrijwilliger uit Nederland ook een vrouw van 33, ik ben de jongste op de kinderen van hier na. En morgen gaan we weer lekker alles mooi maken.