1. Home
  2. Reisverhalen
  3. Sad week

Sad week

5 november 2011

Nou jongens ik heb al weer een tijd niet van me laten horen en aangezien ik morgen voor een week ga kamperen dacht ik dat ik nu maar even de hoogte punten van deze week moest door geven zodat jullie nog weten dat ik leef.

Eigenlijk hebben we niet zo heel veel gedaan gewoon hokken schoon gemaakt en de gebruikelijke dingen. Verder zijn we naar een school gegaan om voorlichting te geven. Heeft Chip zig ernstig verwond door tegen het hek aan te rennen. Alleen weten we niet waardoor hij zo bang is geworden.

Op maandag kregen we 3 jonge king fishers. Echt de aller tofste beestjes ooit en ik mocht ze verzorgen. Iedereen zij dat ik het niet eens hoefde te proberen omdat ze zo teer zijn en dat het tog niet zou lukken. Het geluk was dat ze al wat ouder waren en dus de echte cruciale tijd met de zorg van hun moeder hadden overleeft. En iedereen was dus ook verast en trots dat het me zo goed af ging. Toen ik ze kreeg hadden ze nog van die stekel feertjes maar na een paar dagen kregen ze al hun normale feertjes en ze begonnen te chilpen en zig zelf schoon te maken, verder alles vies te maken en ze deden het echt heel goed. Gingen we gister naar een feest en komen we thuis heeft de hond de kooi om geduwt en mijn vogeltjes op gegeten! Was ik dus niet echt blij mee en ben dus ook maar snel naar bed gegaan vandaag gaat het wel weer, maar ik ben nog niet helemaal de oude blijkbaar want iedereen vraag of het wel goed gaat, en dat ik zo stil ben.

Verder hebben we gister ook 2 vervet monkys gekregen van ongeveer een week heel klein en pluizig en supper lelijk. En die kunnen zeker niet mijn vogeltjes vervangen.

En morgen gaan we dus voor een week naar de matopos, een game park hier in de buurt om 2 luipaarden te vangen en vervolgens te meten, wegen en een traking halsband om te doen. Dat is wat we de hele volgende week gaan doen. Ik laat jullie alles weten als ik terug ben.

 

Foto’s

  1. DPP_40045
  2. DPP_0044
  3. DPP_0047
  4. opweg naar school

6 Reacties

  1. mama:
    5 november 2011
    Balen Tim, zeker als je net het gevoel hebt dat het je gaat lukken om ze te redden. Soms loopt het niet helemaal zoals je hoopt, maar je nieuwe opdracht gaat vast je gedachten verzetten. Pas je op met die luipaarden, kijk ook af en toe achter je en om je heen! Succes en veel plezier! XXX
  2. Irene:
    6 november 2011
    Hey Tim, Wat een zielig verhaal van die KingFishertjes. Zoveel gevaar daar in Afrika voor die mooie vogeltjes en dan in een veilig onderkomen komt de gewone huishond langs en die verpest jou werk en je trots, maar ja, hoe hard ook.... zo is de natuur. Al zou je die hond graag even ggggrrrrr.......!!!! Sterkte! ;-)

    Maar ondertussen ben je alweer lekker aan het kamperen en zijn je gedachtes allang weer bij die 2 luipaarden. Spannend hoor, zo slapen in de vrije natuur. Dat zijn toch de leukste dingen, dus geniet ervan. Al die spannende geluiden snachts, heerlijk..! Doe voorzichtig en geef al die beesten een knuffel van me als je weer "thuis" bent.
    Kus Irene
  3. oma:
    6 november 2011
    Hoi Tim, gaat het weer een beetje na die droevige gebeurtenis met die vogeltjes. Had je zo je best gedaan en dan is er zo'n (rot)hond, die alles verpest, maar dat beest weet ook niet beter. Nu weer verder. Luipaarden vangen is andere koek. Let je er wel op dat ze jou niet vangen. Pas goed op jezelf. XXX oma
  4. joris:
    6 november 2011
    he tim rot voor je van die vogeltjes
    maar krijgen we dan nog wel een fototje van jou met jou trots???

    groetje joris
  5. Paps:
    7 november 2011
    Lieve schat, dat is inderdaad balen. Heb je de vogeltjes zo goed verzorgd en denk je dat ze het gaan halen vreet de hond ze op! Hoop dat het goed gaat met de luipaarden neem aan dat jullie ze eerst verdoven. Take care, dikke kus, Paps.
  6. Shelly Hoogelander hendriksen:
    12 november 2011
    Dat is nou echt dikke pech. Midden tussen alle dieren en dan eet een 'gewone'hond je reddingswerk op! Maar ik las ergens anders geloof ik dat de hond zwanger is dus ja, vrouwen en hormonen hè, dat houd je niet tegen. ;-o

    Mooie verhalen heb je! Je zal het wel missen straks, al is Australië natuurlijk ook weer heel bijzonder. Maar het gevoel zo dicht bij o.a. leeuwen te zijn zal je toch nergens anders hebben.

    Ik ga weer even verder lezen/foto's kijken! Stuur maar lekker veel!

    x Shelly en ook van Pomme en Wicher